Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2008

Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2008

Να φοβάσαι τις «δικτατορίες» που δεν βγάζουν τανκς…

Το Πολυτεχνείο, όσο οξύμωρο και αν ακούγεται, μπορεί να μην το ζήσαμε αλλά ήμασταν εκεί. Εκεί όπου ακούστηκε τόσο ηχηρά η αγωνία και η ανάγκη των φοιτητών για την κατάκτηση μιας ελευθερίας πραγματικής μακριά από καπιταλιστικές, ιμπεριαλιστικές πολιτικές και παρεμβάσεις που υπονομεύουν και καταργούν τη λαϊκή βούληση και κυριαρχία. Εκεί όπου οι φοιτητές, οι εργάτες, σύσσωμος ο λαός αμφισβήτησε ενεργά και αντιπαρατέθηκε, προτάσσοντας το ίδιο του το κορμί, τη βία του συστήματος. Και δεν περιοριζόταν στη σωματική βία που ασκούσε η Χούντα στα χρόνια της δικτατορίας, αλλά αντίθετα αντιπαλεύτηκε το βιασμό που υφίστανται οι ελευθερίες και οι αυτονόητες ανάγκες μας. Τα γεγονότα του Νοέμβρη του ΄73 δεν έγιναν συμπτωματικά και τυχαία όπως επιχειρείται να ερμηνευτεί. Ήταν η συνάρτηση ιστορικοπολιτικών συνθηκών και αγώνων οργανωμένων της Αριστεράς που κορυφώθηκαν στην πάλη του φοιτητικού κινήματος και ανέδειξαν τη διαλεκτική σχέση ανάμεσα στην οργάνωση της ριζοσπαστικής πρωτοπορίας και την έκρηξη των μαζών.
«Σπάστε την πόρτα και τσακίστε τους…» διέταξε ο επικεφαλής των στρατιωτικών τμημάτων που πολιορκούσαν το Πολυτεχνείο και το τανκ οδηγούμενο «τυφλά» από έναν στρατιώτη, που είχε διαταγές να ασφαλίσει τη θυρίδα ορατότητας ώστε να εκτελεί ψυχρά και να μην λυγίσει, με έναν στριγγλό ανατριχιαστικό θόρυβο ρίχνει τις χονδρές σιδεριές της πύλης και τους τσακίζει…
Και σαν να μην πέρασε μια μέρα από τότε, έτσι και σήμερα επιχειρούν να κλείσουν τις θυρίδες ορατότητας μας ώστε να μουδιάσουν τις αντιδράσεις της συνείδησης μας. Οι μόνες διαφορές μας με εκείνον τον στρατιώτη – υπόδουλο κομμάτι του συστήματος – είναι ότι αντί για στρατιωτική στολή εμείς έχουμε το σχετικό προνόμιο της «επιλογής» στα πλαίσια του νεοφιλελευθερισμού και αντί να υπακούμε στις διαταγές ενός ανώτερου αξιωματούχου υπακούμε σε αυτές του κεφαλαίου, όποιοι και αν είναι οι διαχειριστές του. Και αυτό δεν είναι υπερβολή παρά μόνο ο κύριος άξονας της πολιτικής των αστικών κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Ν.Δ. που προσπαθούν με τρομοκρατία και καταστολή να ψηφίσουν νομοσχέδια που πλήττουν και υποβαθμίζουν άμεσα την καθημερινότητα μας και περιορίζουν βασικά πολιτικά μας κεκτημένα.
Τότε αγωνίζονταν για ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και τώρα τα αιτήματα αυτά όχι μόνο παραμένουν αδικαίωτα αλλά δέχονται συστηματική επίθεση από τις δημοκρατικές κυβερνήσεις που διαδέχτηκαν τη χούντα. Το ψωμί της επόμενης μέρας για τους εργαζομένους είναι αβέβαιο, καθώς ιδιωτικοποιούνται οι ΔΕΚΟ, καταργείται η μονιμότητα, καταργούνται οι συλλογικές συμβάσεις, ελαστικοποιούνται οι εργασιακές σχέσεις και παγιώνεται μια κατάσταση λιτότητας, ανεργίας, χωρίς ασφαλιστική και ιατροφαρμακευτική κάλυψη, χωρίς συλλογική διεκδίκηση εργασιακών και επαγγελματικών δικαιωμάτων. Το δικαίωμά μας σε δημόσια και δωρεάν παιδεία τα τελευταία χρόνια απειλείται σε πολλαπλά μέτωπα. Η αποτυχημένη απόπειρα αναθεώρησης του άρθρου 16, μια σειρά από αλληλεπικαλυπτόμενους νόμους (νόμος πλαίσιο, Αξιολόγηση, Ι.Δ.Β.Ε., ΔΟΑΤΑΠ, πρότυπος εσωτερικός κανονισμός) και η ενσωμάτωση ευρωπαϊκών κοινοτικών οδηγιών, όπως αυτή για τα Κ.Ε.Σ., επιχειρούν να μετατρέψουν το Πανεπιστήμιο σε λειτουργικό όργανο της αγοράς του κεφαλαίου. Κάτι που διεκπεραιώνεται μέσα από τη θέση του manager, των τετραετών επιχειρηματικών προγραμμάτων, τις ειδικεύσεις – κατατμήσεις των γνωστικών αντικειμένων που οδηγεί σε υποβάθμιση των πτυχίων μας, την «πειθάρχηση» των φοιτητών και τη λειτουργία βάσει ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων ανταποδοτικότητας. Οξύνουν ακόμα περισσότερο τις κοινωνικές-ταξικές αντιθέσεις και θέτουν νέους φραγμούς στα χαμηλότερα οικονομικά στρώματα μέσω περικοπών της φοιτητικής μέριμνας, των κοινωνικών παροχών και την αναγνώριση των ιδιωτικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Και όσον αφορά στο αίτημα για ελευθερία, το άσυλο που κατακτήθηκε με αγώνες του λαού και της νεολαίας, τίθεται έμπρακτα υπό αμφισβήτηση, ενώ ταυτόχρονα επιχειρείται και θεσμικά η κατάργησή του και κατ’ επέκταση η ποινικοποίηση των καταλήψεων και οποιασδήποτε άλλης μορφής αντίστασης. Περιορίζεται η ελευθερία έκφρασης ακόμα και σε χώρους συνδικαλισμού. Δεν είναι τυχαίο ότι υπάρχει επιλογή του κράτους να τρομοκρατεί και να χτυπάει κινήματα που γίνονται επικίνδυνα για το ίδιο. Αυτό γίνεται είτε με τις δυνάμεις καταστολής (ΜΑΤ, ΟΠΚΕ), είτε με τους παρακρατικούς μηχανισμούς (δολοφονία Τεμπονέρα, απόπειρα δολοφονίας Κουσούρη,…). Ωστόσο, τα νεολαιίστικα και εργατικά κινήματα ποτέ δεν κάμφθηκαν από τέτοιου είδους απόπειρες και απάντησαν με περαιτέρω μαζικοποίηση και ενδυνάμωση, διαφυλάσσοντας το πολιτικά επικίνδυνο περιεχόμενό τους.
Τα όπου γης Πολυτεχνεία εξακολουθούν να είναι το αγκάθι της κάθε υπνωμένης συνείδησης. Παλεύουν για να τσακίσουν όχι μόνο την Χούντα αλλά και τις αιτίες που γεννούν τις χούντες. Παλεύουν όχι για να αλλάξουμε αφεντικά, αλλά για να πάρουμε τις δικές μας τύχες στα χέρια μας, και θα τις πάρουμε!

Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2008

Νέα ΓΣ την Πέμπτη 13/11

Την Τετάρτη το βράδυ ήταν προγραμματισμένη Γενική συνέλευση του ΣΟΦΕΠΑ. ΜΑζεύτηκαν 85 καταμετρημένα άτομα. Η προσπάθεια αυτή για ΓΣ σημαδεύτηκε απο την απουσία των ΠΑΣΠ και ΠΚΣ οι οποίες μπλόκαραν την προσπάθειοα αυτή, μή βάζοντας ούτε μια ανακοίνωση αλλά κι αμε την απουσία τους απο την ΓΣ. Η Granma αντιλαμβανόμενη την Διαδικασία της ΓΣ σαν την μόνη διαδικασία η οποία μπορεί να δώσει απάντηση στα καθημερινά προβλήματα μας, και σαν το μόνο πεδίο σύνθεσης και αναπτυξης των αιτημάτων του συλλόγου μας έκανε ότι ήταν δυνατό για να πάμε σε μια μαζική διαδικασία. Παρόλα αυτά αποφασίστηκε να μην ονομαστεί ΓΣ η Συζήτηση που έγινε και μα γίνει νέα προσπάθεια αυτήν την Πέμπτη 13/11 ώστε ή διαδικασία να είναι πιο μαζική.
Θεωρούμε ο ΣΟΦΕΠΑ οφείλει να πάρει θέση για μία σειρά απο θέματα που επηρεάζουν την καθημερινότητά μας μέσα και έξω απο την εστία, όπως είναι τα νομοσχέδια και οι ρυθμίσεις για τα ΚΕΣ, την αξιολόγηση, τον ΔΟΑΤΑΠ, τα ΙΔΒΕ, τον Ν. Πλαίσιο. Επίσης δεδομένης και της χρονικής περιόδου , 17 Νοεμβρίου, οφείλουμε σαν σύλλογος να πάρουμε μέρος στις τριήμερες εκδηλώσεις του ΠΟλυτεχνείου και να συμμετάσχουμε στην αντιιμπεριαλιστική πορεία προς την πρεσβεία των ΗΠΑ με δικό μας πανό και να φωνάξουμε συνατά τα συνθήματα του πολυτεχνείου που είναι πιο επίκαιρα απο ποτέ δεδομένης της συντονισμένης επίθεσης των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ απέναντι στα δικαιωματά μας και τα συμφέροντά μας.

ΟΛΟΙ λοιπόν ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 13/11
ΣΤΙΣ 21:00 στο σαλόνι της Α ΦΕΠΑ
Να είμαστε όλοι εκεί.

ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ ΤΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ

Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2008

Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2008

Τί είναι ο σύλλογός μας

Τι είναι ο σύλλογός μας
Ο σύλλογος μας είναι το πολιτικό και το κοινωνικό μας σώμα. Είμαστε όλοι εμείς που έχουμε την δυνατότητα να υπάρχουμε μέσα σ’ έναν χώρο πολυπολιτισμικό, όπου η καθημερινότητα δεν είναι συνήθεια και η συνύπαρξη δεν είναι καταναγκασμός. Ζούμε, λοιπόν, στις φοιτητικές εστίες που απέδειξαν με τους μακροχρόνιους αγώνες τους, ότι μπορούν να γεννούν ακόμα πεισματικά, κόντρα στους καιρούς και τις συγκυρίες, συλλογικότητες που διεκδικούν και κραυγάζουν ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο και πως η φαντασία μπορεί ακόμα να δώσει απαντήσεις.
Πατώντας, λοιπόν, γερά στο έδαφος της πραγματικότητας και θεωρώντας ότι ρεαλιστής είναι αυτός που αποζητά το αδύνατο, αποστρεφόμενοι τις εύκολες λύσεις, πιστεύουμε ότι τα προβλήματά μας είναι κοινά όσο κοινές είναι και οι ανάγκες μας. Φωνάζουμε όλη η εξουσία στις γενικές συνελεύσεις, γιατί αυτός είναι ό μόνος δρόμος για να ακουστεί δυνατά η φωνή μας. Αρνούμαστε να κάνουμε τα χατίρι σε όλους αυτούς τους παροπλισμένους μηχανισμούς που ξεπηδούν εκβιαστικά από το χρονοντούλαπο της λήθης και που κόπτονται δήθεν για το κοινό καλό. Τόσα χρόνια η απάντηση στην αξιοπρέπειά μας, τις ελευθερίες και τα ακοστολόγητα όνειρά μας είναι αυτοσυντηρημένες εστίες, γραφειοκρατικές διαδικασίες, προσπάθειες για επιβολή εγγυήσεων- ενοικίων και εσωτερικών κανονισμών, security και πολιτικά παζάρια με τους κάθε λογής πρόθυμους καλοθελητές… Κι όλα αυτά εις βάρος πάντοτε των δικαιωμάτων μας.
Πέρυσι διεξάχθηκαν, μάλιστα για πρώτη φορά εκλογές στο φοιτητικό σύλλογο της εστίας μας κατά τις οποίες οι συνοικότροφοι μας, ανέδειξαν την Granma πρώτη δύναμη με ποσοστό 62%, δυναμώνοντας περισσότερο την φωνή και τις αντιστάσεις προς όφελος των δικαιωμάτων μας.
Μα που στο καλό είδανε κόσμο σ’ αυτές τις φοιτητικές διαδηλώσεις; Εγώ δε βλέπω τίποτα…Οι φοιτητικές εκλογές αποτελούν για εμάς ένα ακόμα μέτωπο στα πλαίσια του οποίου αποτυπώνονται οι συσχετισμοί, και διεξάγεται μάχη ανάμεσα σε αυτούς που πραγματικά θέλουν να μην περάσει η αναδιάρθρωση, η ιδιωτικοποίηση και ο πολιτικός ευνουχισμός και στον χώρο της Φοιτητικής Μέριμνας, και σε όσους είτε συγκεκαλυμμένα είτε ξεκάθαρα ευνοούν τις μεταρρυθμίσεις και τις αναδιαρθρώσεις.
Η Granma είναι και αποτελεί πραγματικό κομμάτι του φοιτητικού κινήματος που με αφορμή τις φοιτητικές καταλήψεις των εστιών κατά την περίοδο 2002-2004 διεκδικούσαν εστίες για όλους τους φοιτητές, εστίες αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν. Μια διαδρομή που ξεκινάει από πολύ παλιά και που καταλήγει μέχρι και την πρόσφατη έκρηξη του Φοιτητικού Κινήματος (Μάης-Ιούνης 2006-F, όπου χιλιάδες φοιτητές και σπουδαστές είπαν όχι στην κατάργηση του δημόσιου πανεπιστημίου, είπαν όχι στην ευθυγράμμιση με τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είπαν όχι στην απαξίωση των πτυχίων μας. Είπαν όχι στην ιδιωτικοποίηση της παιδείας, είπαν όχι στην όξυνση των ταξικών φραγμών.
Αναπόσπαστο κομμάτι του συλλόγου μας είναι και οι πολιτιστικές του ομάδες που έχουν οργανώσει με επιτυχία τρία τριήμερα πολιτιστικά φεστιβάλ, χωρίς καμία οικονομική ενίσχυση από κανένα φορέα. Αυτά τα φεστιβάλ είναι το αποκορύφωμα της συλλογικής δουλειάς όλων των οικοτρόφων και συμβάλλουν καθοριστικά στην ποιοτική βελτίωση της καθημερινότητας εντός εστίας. Συμβάλλουν στη δημιουργία σχέσεων αλληλεγγύης μεταξύ όλων των φοιτητών-οικοτρόφων, δίνοντας απάντηση στον πολιτισμό της αγοράς, της απομόνωσης και της ShowBiz. Μια προσπάθεια που έχει απαξιωθεί από πολλούς εντός και εκτός εστίας, έχει αγκαλιαστεί όμως από το σύνολο των φοιτητών και των κατοίκων της περιοχής, συνεχίζοντας και φέτος για μια ακόμα φορά το ταξίδι της, ανοίγοντας διάπλατα τις πύλες του και καλώντας όλους, χωρίς κανέναν οικονομικό αντίτιμο να ζήσουν από κοντά την δική μας μεγάλη γιορτή.

Συμβουλές για να θριαμβεύσει η ζωή μας

Συμβουλές για να θριαμβεύσει η ζωή μας
Γεννηθήκαμε σε έναν κόσμο που έχουν φτιάξει κάποιοι άλλοι για μας, επιβάλλοντας τους δικούς τους κανόνες στο παιχνίδι που λέγεται ζωή. Αλλά ποιοι είναι αυτοί οι κανόνες και σε τι οδηγούν; Για να το μάθεις αυτό και να βρεις τη δύναμη να τους αλλάξεις δεν αρκεί να είσαι απλός διαβάτης της ζωής, θα πρέπει να γίνεις κομμάτι της πρωτοπόρο, δυναμικό και γενεσιουργό. Όλοι μας οφείλουμε να είμαστε παρόντες και πρωταγωνιστές στα όνειρά μας. Όνειρα για μια ζωή που θα χρωματίζουν πορφυρά οι αγώνες, οι διεκδικήσεις και οι νίκες μας.
Το αστικό κράτος καταχρώμενο την προσωρινή δύναμη που έχει υφαρπάξει από το λαό, και κινούμενο στην κατεύθυνση εφαρμογής ενός όλο και πιο σκληρού εκμεταλλευτικού μοντέλου με βάση τις επιταγές της Ε.Ε. (Μάαστριχτ), που ακολουθούν τα δυο κυρίαρχα κόμματα ΠΑ.ΣΟ.Κ και Ν.Δ θεσπίζει και ψηφίζει νόμους που υποβαθμίζουν και συρρικνώνουν μεθοδικά τον δημόσιο τομέα και το Κοινωνικό Κράτος. Συνεχώς προωθεί και πραγματοποιεί την ιδιωτικοποίηση όλο και μεγαλύτερων κομματιών του δημόσιου τομέα (τομέας υγείας, ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΟΠΑΠ, Ολυμπιακή κτλ) παραχωρώντας κερδοφόρες επιχειρήσεις στους ιδιώτες, ξεπουλώντας τον εθνικό πλούτο στο βωμό του βραχυχρόνιου κέρδους. Για χάρη των λίγων και των εκλεκτών προωθεί ρυθμίσεις με εξαντλητικά ωράρια εργασίας των πολλών, υποκαθιστά τις συλλογικές συμβάσεις με την ατομική διαπραγμάτευση ελαστικοποιώντας τις σχέσεις εργαζόμενου-εργοδότη, ελαχιστοποιεί τις συντάξεις, αυξάνει συνεχώς τα χρόνια εργασίας και μειώνει τα επαγγέλματα που ανήκουν στα βαρέα και ανθυγιεινά.
Τα ψήγματα της δημόσιας και δωρεάν παιδείας έχουν ακριβώς την ίδια τύχη, καθώς τα ιδεολογικά της θεμέλια ως κοινωνικής ανάγκης και δικαιώματος υποσκάπτονται με την εισαγωγή νομοσχεδίων όπως αυτό της αποτυχημένης Αναθεώρησης του άρθρου 16, της αξιολόγησης, των ΙΔΒΕ, του ΔΟΑΤΑΠ και πιο πρόσφατα και των ΚΕΣ (παραρτήματα ξένων πανεπιστημίων στην Ελλάδα). Η Παιδεία δηλαδή με λίγα λόγια μετατρέπεται σιγά-σιγά από δικαίωμα σε εμπόρευμα, που ως γνωστόν θα απευθύνεται σταδιακά σε όλο και λιγότερους. Στόχος όλων αυτών των εγχειρημάτων είναι ο αυριανός εργαζόμενος να μην έχει ένα ενιαίο πτυχίο αλλά πιστοποιητικό κατάρτισης, να μην έχει δυνατότητα συλλογικής διεκδίκησης αλλά η ζωή του να είναι ένας ατέλειωτος ατομικός αγώνας δρόμου για κυνήγι δεξιοτήτων. ΕΕ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, με τις εκάστοτε αντι-εκπαιδευτικές τους μεταρρυθμίσεις, που προσαρμόζονται στις κατευθύνσεις της Μπολόνια, επιχειρούν φθηνού και καταρτίσιμου εργατικού δυναμικού που έχει ανάγκη το κεφάλαιο. Επιχειρούν με λίγα λόγια την ένταση της εκμετάλλευσης των νέων εργαζομένων.Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται και οι μεταρρυθμίσεις που επιχειρούνται και στο χώρο της Εστίας και συνολικότερα της φοιτητικής μέριμνας και που επιχειρούνται να περάσουν από τους πολιτικούς της διαχειριστές το ΕΙΝ και το ΕΚΠΑ. Οι μόνες λοιπόν, συμβουλές που μπορεί και πρέπει να ακολουθήσει κανείς για να νικήσουν οι ανάγκες και τα δικαιώματα του,, για να να νικήσει τελικά η ζωή είναι: Αντίσταση, Αγώνας και Ρήξη με τις ευρωπαϊκές και κυβερνητικές πολιτικές επιλογές και οι συλλογικοί, μαζικοί και διεκδικητικοί αγώνες εντός και εκτός εστίας, μαζί με το φοιτητικό και το υπόλοιπο λαϊκό κίνημα.

Πιο ειδικά τι συμβαίνει με την Εστία:
« ν+2, εγγυήσεις και αναλυτικές. Η έλλειψη φοιτητικών εστιών, γεγονός που αποτελεί πολιτική επιλογή όλων των μέχρι τώρα κυβερνήσεων λειτουργεί σαν ένα καλό άλλοθι για την επιβολή ορίων διαμονής στις φοιτητικές εστίες (ν+2 έτη) και για το διαχωρισμό των φοιτητών ανάλογα με τα εκπαιδευτικά ιδρύματα από τα οποία προέρχονται, π.χ στη ΦΕΠΑ γίνονται δεκτοί φοιτητές μόνο του ΕΚΠΑ. Κατά καιρούς μάλιστα ζητούνται αναλυτικές βαθμολογίες, χρηματικές εγγυήσεις και ενοίκια από τους οικοτρόφους. Εδώ και έξι χρόνια ύστερα από κινητοποιήσεις της GRANMA μπλοκάρεται το όριο ν+2 και γίνονται δεκτοί και φοιτητές από άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα που έχουν αδέρφια που φοιτούν στο ΕΚΠΑ, καθώς επίσης έχουν αποτύχει και όλες οι προσπάθειες που έχουν επιχειρηθεί για την επιβολή κάθε μορφής εγγύησης και ενοικίου. Κανένας φοιτητής και δεν πληρώνει ούτε ένα ευρώ για όλα όσα δικαιούται.
« Υποχρηματοδότηση, υποβάθμιση, ιδιωτικοποίηση. Αυτό είναι το τρίπτυχο του καλού διαχειριστή. Πρώτα αρνείται να δώσει χρήματα για την συντήρηση των εστιών, την πρόσληψη δημόσιου και μόνιμου προσωπικού και την κάλυψη των πάγιων αναγκών, μετά τα ζητάει από τους φοιτητές, οι οποίοι αντιδρούν και δεν πληρώνουν και τελικά εγκαταλείπει τις προσπάθειες αφήνοντας τις εστίες στο έλεος του θεού, μέχρις ότου γίνουν αβίωτες και να έρθει ο «σωτήρας» ιδιώτης να τις αναλάβει και να δώσει τέλος στο χάος, πάντα βέβαια με το αζημίωτο.
« Σύμβαση-Εσωτερικός κανονισμός λειτουργία-Κατάργηση του ασύλου. Εκεί αποτυπώνονται όλες οι προθέσεις σωφρονισμού και εκπειθάρχησης των φοιτητών εις βάρος πάντα των δικαιωμάτων τους. Φροντίζει για την υποτιθέμενη τάξη και ομαλή λειτουργία της εστίας και είναι μάλιστα τόσο δημοκρατικός που προβλέπει στη σύνθεση της Εφορείας (του διαχειριστικού, δηλαδή, οργάνου της εστίας) την παρουσία 5 καθηγητών πανεπιστημίου, 4 εκπροσώπων του ΕΙΝ και 2 φοιτητών, αυτό θα πει δημοκρατία και ίσα δικαιώματα, να συμμετέχεις δηλαδή σε ένα όργανο που η φωνή σου δεν θα έχει καμία δύναμη, αφού πάντοτε θα είναι μειοψηφική. Μετά από παρέμβαση της GRANMA η εκπροσώπηση των φοιτητών μετατράπηκε σε 2 τακτικά μέλη και 2 αναπληρωματικά. Αυτές οι προσπάθειες επιχειρούν να συμβάλουν στην υποταγή των φοιτητών και στη σταδιακή αδρανοποίηση τους χτυπώντας ακόμα και το ίδιο το φοιτητικό άσυλο, που εδώ και χρόνια επιχειρείται με ποικίλους τρόπους να καταστρατηγηθεί.

Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2008

Η εξουσία μας έχει πουλήσει ένα ψέμα για αλήθεια.


«Η εξουσία μας έχει πουλήσει ένα ψέμα για αλήθεια. Το ψέμα ότι ηττηθήκαμε. Δίχως να την ενδιαφέρει αν η ήττα μας είναι γεγονός, η εξουσία προσπάθησε να μας κάνει να πιστέψουμε ότι είμαστε ηττημένοι. Ποίοι; Εμείς, εσείς, όλοι όσοι σκεφτόμαστε ότι είναι δυνατός και αναγκαίος ένας κόσμος όπου η Δημοκρατία, η Ελευθερία και η Δικαιοσύνη θα εγκαταλείψουν την βολική τους θέση σαν ουτοπίες, θα εγκαταλείψουν τις βιβλιοθήκες και θα έρθουν να ζήσουν (και να παλέψουν-η πάλη άλλωστε είναι ένας όμορφος τρόπος ζωής) μαζί μας.
Πάνω στο ψέμα της δικής μας ήττας, η εξουσία έχτισε το ψέμα της νίκης της. Και η εξουσία διάλεξε την πτώση του Τείχους του Βερολίνου σας σύμβολο της παντοδυναμίας και της αιωνιότητας της. Πάνω στα ερείπια του Τείχους του Βερολίνου η εξουσία έχτισε ένα τείχος πιο μεγάλο και πιο δυνατό. Το τείχος της απελπισίας.
Το τείχος εξακολουθεί να βρίσκεται εκεί, αποτελεί μέρος της ιστορίας, αλλά δεν συμβολίζει την ήττα της ελπίδας ούτε τη νίκη του κυνισμού. Υπάρχει στο Βερολίνο ένα κομμάτι σπασμένου καθρέφτη που κληρονομήσαμε σαν ιστορία.
Ένα σύμβολο; Ναι, ένα σύμβολο. Γιατί να μην βγάλουμε κάτι νέο από εκεί που έμεινε το παλιό; Τι έχουμε να χάσουμε; Τίποτα, εκτός από τον φόβο, τις ντροπές, τις τύψεις μας και τους εφιάλτες».

Η ιστορία της γενιάς μας

Η ιστορία της γενιάς μας.

Αυτή η ιστορία είναι η γέφυρά μας με το παρελθόν και ο δρόμος που μας οδηγεί στο μέλλον. Είναι η ιστορία των παιδιών, των νέων, όλων αυτών που πάλευαν και παλεύουν για να ‘χει το παιδί, το κάθε παιδί στον κόσμο το ψωμί και το βιβλίο του. Είναι οι φωνές, οι χιλιάδες φωνές που ακούγονται μέσα από τα πανεπιστήμια, από τους δρόμους, από τις λεωφόρους που διάβαινε και διαβαίνει η νεολαία. Τα μεγάλα και τα μικρά όνειρα που αντηχούν και κρύβονται σε κάθε γωνιά αυτού του κόσμου που κάποτε σίγουρα θα γίνει δικός μας. Είναι τα πρώτα συνθήματα στους τοίχους της κατοχικής Αθήνας, στις φάμπρικες και στα μετεμφυλιακά στρατοδικεία. Λέξεις που άρθρωναν μικρούς και μεγάλους πόθους που δειλά δειλά ξεπρόβαλαν για να αλλάξει ο κόσμος. Η νεολαία δεν σκύβει το κεφάλι. Κάτω ο φασισμός. Έξω οι ξένοι κατακτητές. Λαϊκή κυριαρχία. Ζήτω ο κυρίαρχος λαός. 1-1-4. Παιδεία για όλους. Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία. ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-Πολυτεχνείο, είναι λίγες από τις σταγόνες που μαζεύτηκαν για να ξεχειλίσει το ποτήρι. Ένα ποτήρι που δεν χωράει τίποτα άλλο πια. Ένα ποτήρι παραγεμισμένο από τα τόσα χρόνια αδικίας, καταπίεσης και εκμετάλλευσης. Αυτή είναι η ιστορία μας και στα χνάρια της θα βαδίσουμε με συνέπεια. Για να νικήσουν όλοι μαζί με εμάς, για να νικήσουμε και εμείς μαζί με όλους τους άλλους.

Εμείς λέμε όχι!

Εμείς, λοιπόν, λέμε όχι
Έχουμε έρθει από διαφορετικούς τόπους και βρισκόμαστε εδώ. Βρισκόμαστε εδώ για να συντροφεύσουμε τις ανησυχίες, τους φόβους και τα όνειρά μας.
Βρισκόμαστε εδώ και λέμε όχι.
Εμείς λέμε όχι, στην ηγεμονία του χρήματος και του κέρδους.
όλοι εμείς που πιστεύουμε ότι στα χέρια μας βρίσκεται η δύναμη, η ζωή και το μέλλον μας.
Λέμε όχι, σε ένα σύστημα που κοστολογεί τα πράγματα και τους ανθρώπους και όπου αυτός που διαθέτει πιο πολλά αξίζει περισσότερο.
Λέμε όχι, σε ένα εγκληματικό σύστημα, όπου ο κάθε άνθρωπος δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα παράγοντα παραγωγής και κατανάλωσης, ένα αντικείμενο προς χρήση.
Λέμε όχι σε ένα σύστημα που πολλαπλασιάζει την φτώχεια για να πολλαπλασιάσει τον πλούτο και πολλαπλασιάζει τα όπλα που φυλάττουν αυτήν την φτώχεια, τον πλούτο των ελάχιστων, γεγονός που καθορίζει την φτώχεια όλων των υπολοίπων.
Λέμε όχι στο φόβο. Όχι στο φόβο του να μιλάς, στον φόβο του να πράττεις, στον φόβο του να είσαι. Και υπό αυτές τις συνθήκες λέμε όχι στην υποταγή του ανθρώπου και της φωνής του.
Συμβαίνει, λοιπόν, εμείς να λέμε όχι. Και λέγοντας όχι, εμείς λέμε ναι. Λέγοντας όχι στην εκμετάλλευση, στην ελευθερία του χρήματος, λέγοντας όχι στην ζωή χωρίς αξιοπρέπεια, λέμε ναι στις ανάγκες μας, λέμε ναι στα όνειρά μας, λέμε ναι στην δικαιοσύνη, λέμε ναι σε έναν νέο κόσμο, στον κόσμο των αναγκών μας.

Γενική Συνέλευση


Γενική Συνέλευση, η δύναμη της φωνής μας
Η γενική Συνέλευση είναι το ανώτερο αποφασιστικό όργανο λήψης αποφάσεων του συλλόγου μας. Είναι το μόνο πεδίο όπου μπορούν να αντιπαρατεθούν πολιτικές απόψεις, να ληφθούν πραγματικές πολιτικές αποφάσεις, να ακουστεί και να δυναμώσει η φωνή μας για να διεκδικούμε όσα μας ανήκουν. Στις Γενικές Συνελεύσεις οφείλουμε όλοι να προσερχόμαστε μαζικά. Γιατί;
* Γιατί μόνο μέσα από συλλογικούς αγώνες και διεκδικήσεις μπορώ να κάνω καλύτερη την καθημερινότητά μου.
* Γιατί είναι πολύ σημαντικό να αντισταθώ και να πολεμήσω κάθε ενέργεια που διακυβεύει το μέλλον μου και περιορίζει τα δικαιώματα μου.
* Γιατί το διάβασμα και η προσπάθεια που κάνω για τη σχολή μπορεί να έχει αντίκρισμα μόνο μέσα από συλλογικούς αγώνες οι οποίοι μόνο θετικά μπορούν να εξασφαλίσουν για την εργασιακή μου προοπτική.
* Για να διεκδικήσω προσωπικά και συλλογικά το μέλλον μου και να μην επαναπαύομαι στη συμμετοχή των άλλων.
*Γιατί πρέπει να καταπολεμήσω τον ατομικισμό και τον ωχαδελφισμό που με ανάγκασαν να υιοθετήσω για να μπορέσω να επιβιώσω και να διακριθώ σε αυτό το ανταγωνιστικό σύστημα.
* Γιατί είναι σημαντικό να συμμετέχω σε μια διαδικασία μέσα από την οποία ενδυναμώνεται το φοιτητικό κίνημα και ακούγεται η φωνή μου.
* Γιατί τελικά η γενική συνέλευση είναι μια υποχρέωση-υποχρέωση απέναντι στον εαυτό μου.

Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2008

Ανακοίνωση

............Προσοχή..........

την τετάρτη 29/10/2008 θα γίνει η κλήρωση των δωματίων στο ισόγειο της Α ΦΕΠΑ. Η κλήρωση θα γίνει στις 11:00 το πρωί.

Τα ονοματα των δικαιούχων φοιτητών έχουν αναρτηθεί στην Γραμματεία της Α ΦΕΠΑ.

Καμία καταβολή εγγύησης

Με την εισδοχή μας στην εστία το Ε.Ι.Ν. μας καλεί να καταβάλλουμε ως εγγύηση για το δωμάτιο που θα πάρουμε το ποσό των 30€, και εγγυάται ότι θα μας επιστραφεί με την παράδοση του δωματίου μας.

Ως σύλλογος οικοτρόφων της ΦΕΠΑ έχουμε πάρει απόφαση ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΙΚΟΤΡΟΦΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΒΑΛΛΕΙ ΚΑΜΙΑ ΕΓΓΥΗΣΗ.

  • Μέχρι τώρα το μεγαλύτερο ποσοστό των οικοτρόφων ΔΕΝ έχουμε καταβάλλει ΚΑΜΙΑ ΕΓΓΥΗΣΗ ( και όσοι το έκαναν ήταν γιατί δεν είχαν ενημερωθεί). Παρ’ όλ’ αυτά ουδέποτε μας επιβλήθηκε οποιαδήποτε κύρωση. Δεν υπάρχει κανένας φόβος εκδίωξης μας από τα δωμάτιά μας σε περίπτωση μη καταβολής του ποσού αυτού, διότι δεν έχουν κανένα τέτοιο δικαίωμα.
  • ΔΕΝ ΚΑΤΑΒΑΛΛΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΕΓΓΥΗΣΗ, ΚΑΝΕΝΑ ΕΝΟΙΚΙΟ.
  • ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΣΙΤΙΣΗ-ΣΤΑΓΑΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ

Τρίτη 26 Αυγούστου 2008

ΤΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΩ ΣΤΙΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΣΤΙΕΣ;

Όλοι οι φοιτητές και φοιτήτριες έχουν δικαίωμα να διαμείνουν στις φοιτητικές εστίες. Βασική προϋπόθεση για να μπει κάποιος στις φοιτητικές εστίες είναι να έχει εισαχθεί σε κάποια Ανώτερη ή Ανώτατη Σχολή και να μην είναι πτυχιούχος κάποιας άλλης Ανώτερης ή Ανώτατης Σχολής. Επιπλέον, θα πρέπει η οικογένεια του σπουδαστή να μην έχει μόνιμη ή ιδιόκτητη κατοικία στον τόπο όπου βρίσκεται ο τόπος σπουδών. Σημαντική προϋπόθεση αποτελούν και τα κοινωνικοοικονομικά κριτήρια. Δηλαδή φοιτητές ή φοιτήτριες με κοινωνικά κριτήρια απορίας, πολυτεκνίας, άτομα ορφανά ή με ειδικές ανάγκες χρήζονται ιδιαίτερης προσοχής. Όσον αφορά τα οικονομικά κριτήρια προτιμώνται φοιτητές και φοιτήτριες των οποίων οι γονείς έχουν χαμηλό ετήσιο δηλωθέν εισόδημα.
Ο ενδιαφερόμενος σπουδαστής θα πρέπει να απευθυνθεί στη γραμματεία της φοιτητικής εστίας. Η γραμματεία θα δώσει στον ενδιαφερόμενο ειδικό έντυπο προς σύνταξη της αίτησης η οποία θα πρέπει να συνοδεύεται από τα ακόλουθα δικαιολογητικά:
1. Βεβαίωση της Γραμματείας της Σχολής ότι φοιτά με αναφορά α) στο χρόνο εγγραφής και β) στον ήδη διανυόμενο χρόνο σπουδών.
2. Φωτοτυπία της αστυνομικής ταυτότητας επικυρωμένη ή πιστοποιητικό γέννησης από Δήμο ή Κοινότητα.
3. Πιστοποιητικό Οικογενειακής Κατάστασης από αρμόδια Δημοτική ή Κοινοτική αρχή (του τελευταίου εξαμήνου).
4. Επικυρωμένο Αντίγραφο Εκκαθαριστικού Σημειώματος της Εφορείας των γονέων. Σε περίπτωση που μέχρι την υποβολή της αίτησης δεν έχει εκδοθεί εκκαθαριστικό σημείωμα υποβάλλεται υπεύθυνη δήλωση ότι το αυτό θα προσκομισθεί το συντομότερο δυνατό και το αργότερο μέχρι την ημερομηνία αξιολόγησης των αιτήσεων.
5. Υπεύθυνη δήλωση του Ν. 1599/86 όπου δηλώνεται η μόνιμη κατοικία των γονέων.
6. Όσοι υποψήφιοι επικαλούνται λόγους υγείας θα προσκομίζουν βεβαίωση αρμόδιας πρωτοβάθμιας υγειονομικής επιτροπής όπου θα τεκμηριώνονται οι λόγοι αυτοί.
7. Όσοι από τους υποψήφιους έχουν αδελφό να φοιτά ή να υπηρετεί την στρατιωτική του θητεία θα προσκομίζουν βεβαίωση του τμήματος που έχει εισαχθεί ή βεβαίωση ότι υπηρετεί την στρατιωτική του θητεία.
8. Όσοι υποψήφιοι είναι πολύτεκνοι θα υποβάλλουν πιστοποιητικό πολυτεκνίας από την Ανώτατη Συνομοσπονδία Πολυτέκνων.
9. Όσοι υποψήφιοι είναι άποροι θα πρέπει να προσκομίσουν βεβαίωση-πιστοποιητικό απορίας από αρμόδια Υπηρεσία Κοινωνικής Πρόνοιας.
10. Όσοι υποψήφιοι είναι παιδιά διαζευγμένων γονέων θα πρέπει να προσκομίσουν δικαστική απόφαση όπου θα προσδιορίζεται η επιμέλεια.

Όσοι από τους ενδιαφερόμενους είναι αλλοδαποί χρειάζεται να προσκομίσουν τα εξής δικαιολογητικά:
1. Αίτηση εισδοχής
2. Φωτοαντίγραφο διαβατηρίου
3. Άδεια παραμονής
4. Πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης
5. Εκκαθαριστικό σημείωμα οικογενειακού εισοδήματος.

6. Βεβαίωση εγγραφής από την Γραμματεία της Σχολής
7. Βεβαίωση της πρεσβείας τους, ότι εγγυάται για την τήρηση του νόμιμου χρονικού ορίου παραμονής τους στην Εστία.
8. Εισάγονται με απόφαση της αρμόδιας εφορείας της Εστίας.


Με την είσοδο του κάθε φοιτητή στην εστία, θα καλείται από τη γραμματεία να δώσει ένα ενδεικτικό πόσο των 30€ ως εγγύηση για το δωμάτιο που θα λάβει. Κάτι τέτοιο όμως ο φοιτητικός σύλλογος το έχει καταδικάσει. Δεν έχουν κανένα δικαίωμα να απαιτούν κάτι τέτοιο. Κανένας οικότροφος να μην καταβάλλει οποιαδήποτε εγγύηση και ενοίκιο.

Τετάρτη 9 Απριλίου 2008

Ξέρουμε τί μας ετοιμάζουν ...τώρα ξέρουν τί τους περιμένει....

Την Τετάρτη 26/3, οι οικότροφοι-φοιτητές από τους συλλόγους της ΦΕΠΑ, της ΦΕΕΜΠ και της ΝΕΦΕΕΜΠ, σύμφωνα με τις αποφάσεις τόσο των Γενικών Συνελεύσεων, όσο και των Διοικητικών Συμβουλίων τους και με την στήριξη των φοιτητών από τα ξενοδοχεία της Παντείου, τη ΦΕΑ και την εστία της ΣΕΛΕΤΕ, πραγματοποίησαν μια ιδιαίτερα μαζική παράσταση διαμαρτυρίας στα κεντρικά γραφεία του ΕΙΝ(Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας).

Αυτή ήταν ένας κομβικός σταθμός και ταυτόχρονα μια δυναμική απάντηση στη χρόνια πολιτική τόσο του ΕΙΝ όσο και των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, της Υποχρηματοδότησης-Υποβάθμισης-Ιδιωτικοποίησης της Φοιτητικής Μέριμνας με ειδικό επίκεντρο τις Φοιτητικές Εστίες σε όλη την Ελλάδα. Πρόσφατα στη ΝΕΦΕΕΜΠ έλαβε χώρα ένα απαράδεκτο περιστατικό, όπου ζητούνταν εκβιαστικά από αλλοδαπούς φοιτητές-οικότροφους η αναδρομική καταβολή χρηματικού ποσού έως και 3000€ με αντίποινο στο ενδεχόμενο της μη πραγμάτωσης του, το μπλοκάρισμα των πτυχίων τους από το ΕΜΠ. Αυτό δεν αποτελεί τίποτα άλλο από την ενεργοποίηση μιας αντιδραστικής τροποποίησης του ‘‘εσωτερικού κανονισμού’’ της συγκεκριμένης εστίας που έχει ψηφιστεί ήδη από το 2001. Μια κίνηση που εντάσσεται στη συνολικότερη προσπάθεια εφαρμογής της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης και στο χώρο της φοιτητικής μέριμνας, όπου και επιχειρείται αρχικά η σταδιακή αντικατάσταση των κοινωνικο-οικονομικών κριτηρίων από τα ανταποδοτικά-οικονομικά κριτήρια. Αυτό βέβαια αποτελεί μόνο ένα κομμάτι της χρόνιας προσπάθειας -τόσο από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ όσο και από τη ΝΔ- εκφυλισμού του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της φοιτητικής μέριμνας, μέσα από τη σταδιακή υποβάθμισή της, η οποία μεταφράζεται σε όρους πραγματικότητας με την ιδιωτικοποίηση ορισμένων τομέων της όπως για παράδειγμα φύλαξη-security, σίτιση-catering, καθαριότητα-ιδιωτικά συνεργεία. Από τον προηγούμενο Σεπτέμβρη μάλιστα, γίνεται λόγος από το ΕΙΝ για την πρόσληψη μέσω ΑΣΕΠ συμβασιούχων που θα καλύπτουν τις ανάγκες των εστιών πανελλαδικά και μόλις αυτήν την εβδομάδα έγιναν κάποιες προσλήψεις, ανεπαρκείς για το σύνολο των φοιτητικών εστιών. Ένα γεγονός που όχι μόνο αποδεικνύει την αδιαφορία και την πολιτική σκοπιμότητα του ΕΙΝ- ιδρυμάτων για την επαρκή στελέχωση των εστιών, αλλά και καταδεικνύει την πλήρη ευθυγράμμιση αυτών των φορέων με τις εκάστοτε κυβερνητικές πολιτικές της μη μονιμότητας, του εκφυλισμού του δημόσιου τομέα, της ελαστικής ανασφάλιστης εργασίας κ.α.. Αντιθέτως η απάντησή τους είναι το επερχόμενο κλείσιμο του εστιατορίου της ΦΕΕΜΠ για λόγους τάχα συντήρησης, η υποβαθμισμένη λειτουργία συντήρησης των εστιών και πολιτική επιλογή φίμωσης και καταστολής του φοιτητικού συνδικαλισμού σ’ αυτούς τους χώρους.

Στη συγκεκριμένη μάλιστα παράσταση διαμαρτυρίας στο ΕΙΝ, η διοίκηση όχι μόνο αρνήθηκε να απαντήσει στα πραγματικά και τόσο επείγοντα προβλήματα των φοιτητικών συλλόγων αλλά εμπόδισε και τη μαζική είσοδό τους, παρατάσσοντας 5 διμοιρίες των ΜΑΤ, με σκοπό τη φυσική καταστολή τόσο της διαδήλωσης όσο και των δίκαιων αιτημάτων μας. Αυτό αποτελεί ένα ξεκάθαρο δείγμα του προσώπου της ιδεολογίας και της πολιτικής τους όσο και του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβάνονται τον κοινωνικό διάλογο, για τον οποίο πολύ λόγο έχουν κάνει μέχρι σήμερα στα διάφορα επίπεδα τόσο στο φοιτητικό, όσο και στο εργατικό-εργασιακό. Αυτός είναι ο κοινωνικός διάλογος που εξαντλείται στην πραξικοπηματική εφαρμογή μιας ακραιφνώς αντιδραστικής πολιτικής κατεύθυνσης και κορυφώνεται στην πρόσφατη αντί-ασφαλιστική αντιδραστική μεταρρύθμιση από την τωρινή κυβέρνηση που έρχεται να συνεχίσει παλαιότερα πανομοιότυπα εγχειρήματα των νόμων Σιούφα- Ρέππα, δείχνοντας και φανερώνοντας ξεκάθαρα για άλλη μια φορά τον ταξικό της χαρακτήρα. Και είναι η ίδια πολιτική που αντιλαμβάνεται τους κοινωνικούς αγώνες ως εμπόδιο και την κοινωνική εξαθλίωση ως τόπο για την περεταίρω ανάπτυξη της οικονομίας του κεφαλαίου, σχηματίζοντας έτσι τον κόλαφο της κοινωνικής πραγματικότητας που κυρήσσει τις απεργίες παράνομες και καταχρηστικές, που καταστέλλει κάθε προσπάθεια ανάκαμψης και ενδυνάμωσης του λαϊκού κινήματος και που απαξιώνει τους κοινωνικούς αγώνες.

Απέναντι σε αυτήν την προοπτική, ο μόνος δρόμος που διασφαλίζει την αξιοπρέπεια του μέλλοντος μας, είναι αυτός της ρήξης και της ανατροπής. Είναι το δυνάμωμα της φωνής μας για να συνεχίσουμε τον αγώνα που έχουμε ξεκινήσει τόσο εδώ, στη ΦΕΠΑ, όσο και στον κάθε φοιτητικό σύλλογο, στο κάθε σωματείο εργαζομένων και στο κάθε συνδικάτο, με ραντεβού τις μεγάλες μάχες του λαϊκού κινήματος που ήδη φαίνεται να ξαναβγαίνει στις επάλξεις απέναντι στην προσπάθεια εξόντωσης του ασφαλιστικού συστήματος και του δικαιώματός μας στη δουλειά.

Γιατί σ’ αυτόν τον αγώνα έχουμε θέση όλοι και έχουμε υποχρέωση να συμμετέχουμε όλοι. Και αυτός ο αγώνας δεν είναι άλλος από τον αγώνα της αξιοπρέπειας απέναντι στην κοινωνική αδικία και την κοινωνική εξαθλίωση.

ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΜΑΣ!

Ο Φοιτητικός Σύλλογος της ΦΕΠΑ

Ο φοιτητικός σύλλογος της εστίας μας αποτελείται από όλουs τους οικοτρόφους και των τεσσάρων κτιρίων. Εμείς εδώ έχοουμε το προνόμιο να υπάρχουμε μέσα σ’ έναν χώρο πολυπολιτισμικό όπου η καθημερινότητα δεν είναι συνήθεια και η συνύπαρξη δεν είναι καταναγκασμός. Ζούμε στις φοιτητικές εστίες που απέδειξαν ότι μπορούν να γεννούν ακόμα πεισματικά, κόντρα στους καιρούς και τις συγκυρίες, μικρές συλλογικότητες, που διεκδικούν και κραυγάζουν ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο και πως η φαντασία μπορεί ακόμα να δώσει απαντήσεις. Απέναντι σε αυτήν την εξαιρετικά θαρραλέα και δυναμική προσπάθεια, το πανεπιστήμιο και το Ε.Ι.Ν. θέλοντας να εμποδίσουν και να περιορίσουν κάθε τέτοιο εγχείρημα προσπαθούν να μας πείσουν ότι η κάθε εστία είναι ξεχωριστός σύλλογος βάζοντας μικρά και φθηνά αναχώματα στις μεταξύ μας σχέσεις.

Αντίθετα εμείς πατώντας γερά στο έδαφος της πραγματικότητας και θεωρώντας ότι ρελιστής είναι αυτός που ζητά το αδύνατο, αποστρεφόμενοι τις εύκολες λύσεις, πιστεύουμε ότι τα προβλήματά μας είναι κοινά όσο κοινές είναι και οι ανάγκες μας. Φωνάζουμε ΟΛΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ, αναφερόμενοι στις συνελεύσεις εκείνες όπου τα προβλήματα και οι απόψεις μας θα παρατίθενται διαλλεκτικά μέσα από τις προτάσεις και τα πλαίσιά μας. Αρνούμαστε να κάνουμε τα χατίρι σε όλους αυτούς τους παροπλισμένους μηχανισμούς που ξεπηδούν εκβιαστικά από τα ντουλάπια της λήθης και που κόπτονται δήθεν για το κοινό καλό. Τόσα χρόνια η απάντηση στην αξιοπρέπειά μας, τις ελευθερίες και τα ακοστολόγητα όνειρά μας είναι κακοσυντηρημένες εστίες, γραφειοκρατικές διαδικασίες, προσπάθειες για επιβολή εγγυήσεων- ενοικίων και εσωτερικών κανονισμών, security και πολιτικά παζάρια με όλους τους δήθεν εκπροσώπους μας.

Καμία καταβολή εγγύησης

Με την εισδοχή μας στην εστία το Ε.Ι.Ν. μας καλεί να καταβάλλουμε ως εγγύηση για το δωμάτιο που θα πάρουμε το ποσό των 30€, και εγγυάται ότι θα μας επιστραφεί με την παράδοση του δωματίου μας.

Ως σύλλογος οικοτρόφων της ΦΕΠΑ έχουμε πάρει απόφαση ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΙΚΟΤΡΟΦΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΒΑΛΛΕΙ ΚΑΜΙΑ ΕΓΓΥΗΣΗ.

  • Μέχρι τώρα το μεγαλύτερο ποσοστό των οικοτρόφων ΔΕΝ έχουμε καταβάλλει ΚΑΜΙΑ ΕΓΓΥΗΣΗ ( και όσοι το έκαναν ήταν γιατί δεν είχαν ενημερωθεί). Παρ’ όλ’ αυτά ουδέποτε μας επιβλήθηκε οποιαδήποτε κύρωση. Δεν υπάρχει κανένας φόβος εκδίωξης μας από τα δωμάτιά μας σε περίπτωση μη καταβολής του ποσού αυτού, διότι δεν έχουν κανένα τέτοιο δικαίωμα.
  • ΔΕΝ ΚΑΤΑΒΑΛΛΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΕΓΓΥΗΣΗ, ΚΑΝΕΝΑ ΕΝΟΙΚΙΟ.
  • ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΣΙΤΙΣΗ-ΣΤΑΓΑΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ

Γιατί να πάω σε μια Γενική Συνέλευση;

  • Γιατί μόνο μέσα από συλλογικούς αγώνες και διεκδικήσεις μπορώ να κάνω καλύτερη την καθημερινότητά μου.
  • Γιατί είναι πολύ σημαντικό να αντισταθώ και να πολεμήσω κάθε ενέργεια που διακυβεύει το μέλλον μου και περιορίζει τα δικαιώματά μου.
  • Γιατί το διάβασμα και η προσπάθεια που κάνω για τη σχολή μπορεί να έχει αντίκρισμα μόνο μέσα από συλλογικούς αγώνες οι οποίοι μόνο θετικά μπορούν να εξασφαλίσουν για την εργασιακή μου προοπτική.
  • Για να διεκδικήσω προσωπικά και συλλογικά το μέλλον μου και να μην επαναπαύομαι στη συμμετοχή των άλλων.
  • Γιατί πρέπει να καταπολεμήσω τον ατομικισμό και τον ωχαδελφισμό που με ανάγκασαν να υιοθετήσω, για να μπορέσω να επιβιώσω και να διακριθώ σε αυτό το ανταγωνιστικό σύστημα.
  • Γιατί είναι σημαντικό να συμμετέχω σε μια διαδικασία μέσα από την οποία ενδυναμώνεται το φοιτητικό κίνημα και ακούγεται η φωνή μου.
  • Γιατί τελικά η γενική συνέλυση είναι μια υποχρέωση-υποχρέωση απένατι στον εαυτό μου.

Γιατί λοιπόν να μην πάω;

Πολιτιστικές ομάδες

Μετά την επαναλειτουργία των εστιών και με πρωτοβουλία των οικοτρόφων δραστηριοποιούνται στη ΦΕΠΑ διάφορες πολιτιστικές ομάδες.

Η θεατρική ομάδα «Ρακοσυλλέκτες» φέτος θα λειτουργήσει για τέταρτη συνεχή χρονιά και θα στεγάζεται όπως και πέρσυ στα σκοτεινά και άδυτα υπόγεια της Α’ ΦΕΠΑ. Έχει ανεβάσει ήδη τις εξής παραστάσεις:

  • Τσάι και Συμπάθεια, του Ρ. Άντερσον (2004)
  • Οι φασουλήδες του Κατσιπόρα, του Φρ. Γκαρσία Λόρκα (2005)
  • Εκκλησιάζουσες, του Αριστοφάνη (2007)
  • Ζητείται Ψεύτης, του Δ. Ψαθά (2008)

Οι συναντήσεις της χορευτικής ομάδας πραγματοποιούνται στο ισόγειο του Δ’ κτιρίου. Ασχολείται με παραδοσιακό και λαϊκό πρόγραμμα και έχει δώσει μέχρι τώρα πέντε παραστάσεις.

Πέρσυ δημιουργήθηκε και η τρίτη πολιτιστική ομάδα, η χορωδία, οποια παρουσίασε τη «δουλειά» της στο τέλος της χρονιάς.

Γίνονται επίσης προσπάθειες να στηθούν η σκακιστική, η φωτογραφική και η κινηματογραφική ομάδα.

Το Ε.Ι.Ν. αρνείται να στηρίξει οικονιμικά τις παραπάνω ομάδες κι αυτό γιατί θέλει τα έξοδα τους να καλύπτονται από ένα ταμείο εφορείας το οποίο θα περιλαμβάνει τα «συμβολικά» ποσά που θα καταβάλλουν οι φοιτητές ως ενοίκιο. Επειδή όμως, όπως έχουμε ήδη αναφέρει, ο σύλλογός μας αρνείται την καταβολή αυτού του συμβολικού ποσού θεωρώντας ότι καταργεί το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της παιδείας, το ταμείο αυτό δεν υπάρχει κι ως εκ τούτου ο προϋπολογισμός των τμημάτων είναι μηδενικός. Στα πλαίσια αυτής της λογικής της περικοπής εξόδων, το φεστιβάλ του Ε.Ι.Ν. για τα πολιτιστικά τμήματα όλων των εστιών της Ελλάδας, που είχε καθιερωθεί στο τέλος κάθε χρονιάς πέρσυ δεν πραγματοποιήθηκε.


Ενάντια λοιπόν σ’ αυτήν την πολιτική, οι ομάδες της ΦΕΠΑ διοργάνωσαν τον Ιούνιο του 2007 το δεύτερο πολιτιστικό φεστιβάλ τους (διάρκειας τριών ημερών), του οποίου τα έξοδα καλύφθηκαν απ’ τα κουπόνια ενίσχυσης. Η προσπάθεια τους αυτή καρποφόρησε, γεγονός που φαίνεται από τη μεγάλη ανταπόκριση που βρήκε στους οικοτρόφους της εστίας. Οι πολιτιστικές ομάδες της εστίας συνεχίζουν τη δράση τους παρ’ όλες τις ελλέιψεις που έχουν (π.χ. δάσκαλο χορού, χώροι, εξοπλισμός…) και επιμένουν να ζωντανεύουν και να κοινωνικοποιούν τους χώρους της εστίας πεισματικά, απέναντι σ’ ολους τους εκβιασμούς που δέχονται και στην αδιαφορία των υπευθύνων.

Λίγα λόγια για το φοιτητικό κίνημα

Πριν λίγους μήνες βρισκόταν σε εξέλιξη η μεγαλύτερη έξαρση του φοιτητικού κινήματος για τα τελευταία χρόνια. Το φοιτητικό κίνημα κατάφερε να δώσει μια μάχη διαρκείας και να γίνει έτσι ανοιχτή πληγή για την πολιτική της κυβέρνησης και των συμμάχων της και η αλήθεια είναι πως πέτυχε πολλές νίκες. Πρώτα κατόρθωσε να αποτρέψει την ψήφιση του νόμου πλαισίου τον Ιούνιο. Η πραξικοπηματική ψήφιση του που πραγματοποιήθηκε τελικά στις 8 Μάρτη την ώρα που έξω από τη βουλή οι φοιτητές χτυπιόντουσαν από τα ΜΑΤ δε δείχνει τη νίκη της κυβέρνησης αλλά μάλλον την αδυναμία της να αντιμετωπίσει το φοιτητικό κίνημα χρησιμοποιώντας το μόνο όπλο της, την καταστολή. Κατάφερε επίσης το φοιτητικό κίνημα να μπλοκάρει την αναθεώρηση του άρθρου 16 πιέζοντας το ΠΑΣΟΚ να αποχωρήσει από τη διαδικασία με έναν τακτικό ελιγμό, παρά τη συμφωνία του στην ουσία των μεταρρυθμίσεων. Το φοιτητικό κίνημα όμως πέτυχε νίκες και στη συνείδηση του κόσμου. Μια ολόκληρη γενιά που οι εκάστοτε κυβερνήσεις προσπαθούσαν να την κρατήσουν σε αδράνεια κατάφερε να βρει διέξοδο, να προβληματιστεί, να αμφισβητήσει, να διεκδικήσει και να κερδίσει, να γίνει κοινωνός της συλλογικής συνείδησης. Ανακάλυψε ξανά την πολιτική «Αγώνας στα χέρια των φοιτητών». Συνειδητοποίησε πως οι συσχετισμοί αλλάζουν από τα κάτω και φυσικά όλ’ αυτά τα προέβαλλε σ’ ολόκληρη την κοινωνία.

Οι νίκες του φοιτητικού κινήματος ήταν αποτέλεσμα ενός συνδυασμού του πολιτικά επικίνδυνου χαρακτήρα που υιοθέτησε και των αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών του. Έβαλε στο στόχαστρο τόσο την πολιτική της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΕΕ κι όλ’ αυτά μέσα από γενικές συνελεύσεις, ανοιχτές συντονιστικές επιτροπές και το συντονιστικό γενικών συνελεύσεων και καταλήψεων που έδωσαν στον κόσμο των σχολών τη δυνατότητα να είναι ο ίδιος το υποκείμενο των διαδικασιών συζητώντας, αποφασίζοντας, υλοποιώντας και αποτιμώντας.

Μ’ αυτόν τον τρόπο αντιστάθηκαν και θα συνεχίσουν να αντιστέκονται σ’ αυτούς που θέλουν να υπακούσουν στις προσταγές του κεφαλαίου. Έκαναν ξεκάθαρο το ότι δε θα επιτρέψουν την ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστήμιων που εξ’ ορισμού καταστρατηγούν την δημόσια και δωρεάν παιδεία προς όφελος του ιδιώτη, είναι προσαρμοσμένα στους κανόνες της αγοράς όντας τα πρότυπα πανεπιστήμια και επηρεάζοντας έτσι τα δημόσια που θα πρέπει να τα ανταγωνιστούν αναζητώντας πόρους οι οποίοι βέβαια θα προέρχονται από τις επιχειρήσεις που θα θέτουν τους δικούς τους όρους. Έκαναν ξεκάθαρο το ότι θα παλέψουν για την κατάργηση του νέου νόμου-πλαισίου ρόλος του οποίου είναι να θέσει επιπλέον ταξικούς φραγμούς και να εντατικοποιήσει τις σπουδές μας (κατάργηση δωρεάν συγγραμμάτων, όριο φοίτησης (2ν) κ.λ.π.), καθώς επίσης και ο έμπρακτος περιορισμός του ασύλου και της συνδικαλιστικής δράσης των φοιτητικών συλλόγων.

Όταν οι ανάγκες μας βγαίνουν στο προσκήνιο..

..τότε οι συλλογικοί αγώνες δίνουν απαντήσεις.

Λίγα λόγια για την εστία

Η εστία είναι ο χώρος που προσφέρει στους φοιτητές από τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα καλύτερους όρους σπουδών και διαβίωσης. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να αντιμετωπίζουμε τον χώρο αυτό σαν ξενοδοχείο που θα καλύπτει απλά τις στεγαστικές μας ανάγκες αλλά σαν στέγη για την κοινωνική, πολιτική και πολιτιστική δραστηριότητά μας, η οποία θα καταστρέψει την απομόνωση και περιθωριοποίηση που ο σύγχρονος τρόπος ζωής επιβάλλει στις μεγαλουπόλεις.

Παρ’ όλ’ αυτά απ’ τις πρώτες μέρες της διαμονής σου εδώ θα έρθεις αντιμέτωπος με πολλά προβλήματα που οφείλονται στην προσπάθεια εμπορευματοποίησης των εστιών. Η λογική αυτή πηγάζει απ’ τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν τις εστίες οι επίσημοι φορείς διαχείρισής τους και αντικατοπτρίζεται στις συμβάσεις λειτουργίας των εστιών.

ΣΥΜΒΑΣΗ- ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ

Το Νοέμβρη του 2005 το Ε.Ι.Ν. (Εθνικό Ιδρυμα Νεότητας, που χρηματοδοτείται από το κράτος για τη διαχείρηση των εστιών) και το Ε.Κ.Π.Α. ( Εθηνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών) υπογράφουν σύμβαση συνδιαχείρησης της Φ.Ε.Π.Α.. Στις συζητήσεις που προηγήθηκαν της συμφωνίας και που διήρκησαν ενάμιση χρόνο ήταν εμφανής η προσπάθεια του Ε.Κ.Π.Α. να ασκήσει τη μεγαλύτερη δυνατή επιρροή στα όργανα της εστίας. Η δημιουργία ενός φορέα διαχείρησης, που ουσιστικά θα είναι διαφορετικός από εστία σε εστία και θα αντιμετωπίζει το χώρο των εστιών μεμονωμένα, έχει ως στόχο την πλήρη υποβάθμιση του δημόσιου χαρακτήρα τους. Η σύμβαση προσπαθεί να επηρεάσει τον εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας και να του αλλάξει μορφή εισάγοντας ανταποδοτικά κριτήρια διαμονής. Μερικές πειραματικές εφαρμογές είναι η θέσπιση ενοικίου διαφορετικού ύψους ανα επάγγελμα γονέα, η κατάργηση του ως τώρα χρόνου διαμονής στην εστία (ν+2) και αντικατάστασή του με μονοετή ή διετή παραμονή, η εκδίωξη φοιτητών με αφορμή την μη παρακολούθηση μαθημάτων και το χαμηλό ποσοστό επιτυχίας στις εξεταστικές, η υποβάθμιση του ρόλου των πολιτιστικών και η παροχή πιστωτικών μονάδων (bonus), που κερδίζει ο οικότροφος αν συμμετέχει σε αυτά για την εξασφάλιση της παραμονής του στην εστία, καθώς και η τοποθέτηση security (όπως ήδη συμβαίνει στη Φοιτητική Εστία του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου), αντί για δημόσιο και μόνιμο προσωπικό φύλαξης. Είναι φανερό από τα παραπάνω ότι το Ε.Κ.Π.Α. που τάχα υπερασπίζεται τη Δημόσια Παιδεία κάνει φιλότιμες προσπάθειες να λειτουργήσει σαν μια Ανώνυμη Εταιρεία.

ΕΝΟΙΚΙΟ-ΕΓΓΥΗΣΗ

Ενώ Σύμφωνα με απόφάσεις του Φοιτητικού Συλλόγου της ΦΕΠΑ από το 1987 μέχρι το 2007 κάθε προσπάθεια επιβολής ενοικίου αποτύγχανε και δεν εφαρμοζόταν, με την επαναλειτουργία των εστιών άρχισε να ζητείται ένα «συμβολικό» ποσό από τον καθένα σαν εγγύηση. Η καταβολή αυτού καταργεί ουσιαστικά το δικαίωμα των φοιτητών στη δωρεάν στέγαση. Κάθε τέτοια προσπάθεια έχει σαφώς αντιδραστικό περιεχόμενο από τη στιγμή που η δωρεάν σίτιση και στέγαση είναι κομμάτι του προγράμματος του κοινωνικού κράτους για την ανακούφιση των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων από τη φορολογία των οποίων χτίστηκαν οι εστίες.

Τα ιδεολογήματα για τη χρησιμοποίση των εγγυήσεων για τη συντήρηση της εστίας και την εύρυθμη λειτουργία της δεν ισχύουν από τη στιγμή που όλοι γνωρίζουμε πως τελικός στόχος του ΕΚΠΑ και του ΕΙΝ είναι το κέρδος. Απ’ την άλλη ο όρος «συμβολικό» είναι παραπλανητικός αφού με διάφορες προφάσεις το ποσό αυξάνεται (π.χ. στην Κομοτηνή είναι 130€).

Γι’ αυτούς τους λόγους και ο σύλλογός μας συνεχίζει να κατακρίνει τέτοιες λογικές καταβολής ενοικίων «συμβολικών» και μη.

ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ

Κάθε μέσος φοιτητής, όπως συνολικά και το φοιτητικό κίνημα, θεωρεί ότι τα φοιτητικά συμφέροντα είναι ενιαία και ως εκ τούτου η στέγαση και η σίτηση αναφέρει το δικαίωμα όλων όσων έχουν ανάγκη, χωρίς να μπαίνουν ψευτοδιαχωρισμοί ανάμεσα σε εκπαιδευτικά ιδρύματα και σχολές. Η εμπλοκή και η μονοπώληση της διαχείρησης της εστιας μας από το Ε.Κ.Π.Α. έχει σαν μόνο στόχο τον έλεγχο των φοιτητών του με διάφορους τρόπους. Ο ακαδημαϊκός έλεγχος, που όπως μπορεί να μεταφραστεί, στοχεύει στον έλεγχο της επίδοσης των φοιτητών στις επιμέρους σχολές του Καποδιστριακού, σημαίνει ότι μόνο ένας φοιτητής με υψηλό ποσοστό επιτυχίας στις εξεταστικές θα έχει τη δυνατότητα να απολαμβάνει τη στέγαση σε εστία, καταργώντας με αυτόν τον τρόπο τα κοινωνικοοικονομικά κριτήρια εισδοχής που ίσχυαν μέχρι τώρα. Σε κάθε άλλη περίπτωση, ο φοιτητής θα εκδιώκεται από την εστία, αφού δε θα είναι πειθαρχημένος και εντατικοποιημένος. Αν κάτι τέτοιο εφαρμοστεί, δεν θα δίνεται η δυνατότητα στα χαμηλότερα κοινωνικοοικονιμικά στρώματα απ’ όπου όλοι προερχόμαστε, να διαμένουν για όλο το διάτημα των σπουδών στην εστία. Για παράδεγμα ένας φοιτητής ο οποίος εργάζεται και εκ των πραγμάτων αφήνει πίσω κάποια από τα μαθήματά του δε θα έχει το δικαίωμα της στέγασης.

ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ

Ένα άλλο μεγάλο ζήτημα που απασχολούσε το σύλλογο μας εδώ και ένα χρόνο είναι η λειτουργία του εστιατορίου σαν μονάδα σίτισης η οποία θα καλύπτει πλήρως τον αριθμό των οικοτρόφων και των τεσσάρων κτιρίων. Χαρακτηριστικό είναι ότι το εστιατόριο παρέμενε κλειστό τον πρώτο χρόνο λειτουργίας της εστίας και άνοιξε ύστερα από πιέσεις του φοιτητικού συλλόγου. Ένα από τα σημαντικότερα προβλήμτα που αντιμετωπίζει το εστιατόριο είναι το γεγονός ότι δεν έχει μόνιμο προσωπικό. Η πρακτική του Ε.Ι.Ν. είναι να προσλαμβάνει υπαλλήλους με οχτάμηνη σύμβαση, κάτι το οποίο έχει σαν αποτέλεσμα μια περίοδο δυσλειτουργίας του εστιατορίου κάθε φορά που υπογράφεται νέα σύμβαση ή και την παραχώρησή του για έναν έως δύο μήνες σε ιδιώτη.

Όλη αυτή τώρα η κωλυσιεργία από πλευράς Ε.Ι.Ν. όσο αφορά τη λειτουργία του εστιατορίου έχει σαν σκοπό τη μόνιμη παραχώρηση της μονάδας αυτής σε ιδιωτική εταιρεία (catering) η οποία μέσα από μειοδοτικό διαγωνισμό (την επινοικίαση δηλαδή του χώρου από το Ε.Ι.Ν.) θα αναλάβει τη σίτηση μας. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε αυτομάτως την μείωση της ποιότητας του φαγητού καθ’ ότι θα προσπαθούσε μέσω του «κουπονιού» των 3€ να επιτύχει το μεγαλύτερο κέρδος με παραδείγματα που όλοι γνωρίζουμε απ’ τις σχολες μας.

Ο σύλλογος μας αντιλαμβανόμενος την ανάγκη ποιοτικότερης σίτισης, αποτελεί μέσα από τις μαζικές του διαδικασίες τον ισχυρότερο μοχλό πίεσης για τη διασφάλιση της λειτουργίας του εστιατορίου από το δημόσιο, πράγμα που συμβαίνει σαφώς ποιοτικότερη σίτιση, πλήρη έλεγχο των προμηθειών και διασφάλιση του δημοσίου χρήματος.

ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΟΙ ΧΩΡΟΙ-

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ

Η κοινωνικοποίηση στο χώρο των εστιών ενισχύει τη ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ και δημιουργεί τους όρους που θα μετατρέψουν την εστία μας σε έναν ζωντανό οργανισμό όπου η φοιτητική ζωή αποκτά το πραγματικό της νόημα μέσα στο αφιλόξενο περιβάλλον της Αθήνας. Η χρησιμοποίηση όλων των κοινωνικών χώρων αποτελεί τη λύση για την ενδυνάμωση ενός κοινωνικού συνόλου που θα οργανώνεται, θα δραστηριοποιείται και θα περιφρουρεί το χώρο του και τις ανάγκες του με τον τρόπο που η καθημερινότητα θα επιδεικνύει. Η συμμετοχή στα πολιτιστικά αποτελεί παράγοντα για την έκφραση και την δημιουργιά, δίνοντας ζωτάνια σ’ έναν χώρο σχεδόν ερειπωμένο. Επιζητούμε το άνοιγμα όλων των χώρων για τη χρησιμοποίησή τους από τους φοιτητές, καλύπτοντας τις ανάγκες τους (αναγνωστήριο, θεατράκι, κυλικείο κλπ). Παρ’ όλο που αυτά είναι αιτήματα των φοιτητών από τότε που άνοιξε η εστία, το Ε.Κ.Π.Α. ποτέ δεν ανταποκρίθηκε. Απεναντίας έδειξε αμέσως τις προθέσεις του για οικονομική εκμετάλλευση των χώρων, προτείνοντας τη δημιουργία συνεδριακού κέντρου στον ημιώροφο (κάτι που εμποδίστηκε από το σύλλογο) και παραχωρώντας στους καθηγητές χώρους αναψυχής.

Επιπλέον θεωρούμε ότι η οποιαδήποτε μεταστέγαση της φοιτητικής λέσχης στην εστία μας εκτός από καταπάτηση χώρων που είναι απαραίτητοι και απολύτως αναγκαίοι σε όλους τους οικοτρόφους, αλλοιώνει τον χαρακτήρα της εστίας και αποτελεί το έναυσμα για το κλείσιμο της Πανεπιστημιακής Λέσχης στο κέντρο της Αθήνας. Αυτό έχει καθαρά οικονομικά οφέλη για το Ε.Κ.Π.Α., το οποίο θέλει να μειώσει το συνολικό κόστος λειτουργίας του.

Αυτό το κείμενο φιλοδοξεί να αποτελέσει την αφορμή για τον προβληματισμό όλων μας πάνω στα ζητήματα λειτουργίας, χαρακτηριστικών και καθημερινότητας της εστίας μας. Δε φιλοδοξεί σε καμία περίπτωση να επιβάλλει καμία άποψη αλλά να συμβάλλει με τον τρόπο του στην έναρξη των πολιτικών διαδικασιών που τόσο έχουν ατονίσει αυτά τα τρία χρόνια.

*Πρόκειται για τον χώρο που βρίσκεται στον πρώτο όροφο πάνω από το εστιατόριο και το σαλόνι της εστίας που παλιότερα βρισκόταν ανάμεσα στους δυο ορόφους. Από συνήθεια και μόνο αποκαλείται ακόμα έτσι…

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η Granma AN.AP.ΠΑ.(ΑΝεξάρτητη ΑΡιστερή ΠΑρέμβαση)

Η Granma είναι ένα ανεξάρτητο αριστερό σχήμα ή αλλιώς ένα σχήμα που ταυτίζεται και παρεμβαίνει κριτικά στο χώρο των εστιών. Δραστηριοποιείται σε αυτές και αναφέρεται στα συνολικότερα ζητήματα που αφορούν το χώρο της φοιτητικής μέριμνας συνδέοντάς τα με τα γενικότερα εκπαιδευτικά ζητήματα.

Γιατί ανεξάρτητη;

Ένα σχήμα που θέλει να λέγεται ανεξάρτητο είναι ένα πολιτικό μόρφωμα που δεν ανήκει, δεν κατευθύνεται από κανένα επίσημο κεντρικοπολιτικό σχηματισμό-κόμμα, λειτουργεί και παίρνει τις αποφάσεις του αμεσοδημοκρατικά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχει οργανωτικές δομές οι οποίες είναι η συνέπεια απέναντι στην πολιτική του ταυτότητα.

Γιατί αριστερή;

Κατά την άποψή μας ο όρος ανεξάρτητη αιστερά δεν υφίσταται. Η αριστερά από την περίοδο που εμφανίστηκε ιστορικά και πολιτικά μέχρι σήμερα είναι ταυτισμένη και προσπαθεί να εκφράσει τα συμφέροντα των κατώτερων-φτωχών λαϊκών στρωμάτων της εργατικής τάξης και των φυσικών συμμάχων της (αγροτιά). Έχει σαν διακηρυκτικό της στόχο την προάσπιση των συμφερόντων αυτού του κοινωνικού κομματιού, την ανατροπή του κυρίαρχου κοινωνικο-οικονομικού συστήματος και την αντικατάστασή του με ένα άλλο σύστημα αυτό του Σοσιαλισμού.

Ακρογωνιαίος λίθος και ουσιαστικό χαρακτηριστικό της Granma είναι ο στόχος να αποτελέσει εκείνον τον μετωπικό πόλο ατις εστίες που θα δραστηριοποιείται άμεσα και καταλυτικά, εκφράζοντας με διαλεκτικό τρόπο, με αμεσοδημοκρατική σύνθεση και ανοιχτές διαδικασίες όσο το δυνατόν πιο πλατύ κομμάτι των οικοτρόφων. Δε φιλοδοξεί σε καμία περίπτωση και αυτό πρέπει να γίνει σαφές, να αποτελέσει διαχειριστικό φορέα, χειραγωγό και καλόβολο συνομιλητή με τους φορείς του Ε.Ι.Ν. και του Ε.Κ.Π.Α., ούτε ασφαλώς να υποκαταστήσει το σύλλογο. Θέλει να έχει φωνή στο σύλλογο και θέλει να συμβάλλει στην πολιτικοποίηση του. Αυτή η λογική είναι και η μόνη που μπορεί να δώσει πραγματικές απαντήσεις ή να θέσει σοβαρά και θεμελιώδη αναχώματα στην οποιαδήποτε προσπάθεια καταστρατήγησης της φοιτητικής μέριμνας και να δημιουργήσει εκείον τον πολο-φόβητρο για την υλοποίηση και την διεύρυνση των φοιτητικών δικαιωμάτων στο χώρο των εστιών.

Η Granma δεν ανήκει σε κάποιο δίκτυο σχημάτων. Παρ’ όλ’ αυτά έχει σχέσεις με όλους σχεδόν τους εστιακούς συλλόγους της Ελλάδας, δίνει και παίρνει ενημέρωση προκειμένου να συντονίσει τη δράση της για να δημιουργήσει ένα ισχυρό και ενιαίο κίνημα που θα παρεμβαίνει δραστικά στο συνολικότερο εκπαιδευτικό κίνημα ξαναφέρνοντας τις εστίες στο προσκήνιο μετά από πολλά χρόνια αφάνειας, αδράνειας και υποβάθμισης.

Οι κλέφτες του ιδρώτα των αγωνιστών.

Οι κλέφτες του ιδρώτα των αγωνιστών, οι συνεργάτες της Χούντας, οι λιποτάκτες και οι σαμποτέρ του Πολυτεχνείου, όλοι αυτοί πλαστογραφούν την ιστορία, προσπαθώντας να μας πείσουν πως οι αγωνιστές σκοτώθηκαν για να δουλεύουμε τσάμπα όσο και όποτε θέλουν τα αφεντικά, για να έχουμε αστική δημοκρατία και κάμερες παντού, πως η εξέγερση του Νοέμβρη ήταν προβοκατόρικο σχέδιο της χούντας του Ιωαννίδη για να ρίξει τον Παπαδόπουλο. Προσπαθούν να κάνουν την εξέγερση μνημόσυνο, μια επέτειο ανάμεσα στις τόσες άλλες, να κάνουν την εξέγερση ακίνδυνη. Το πολυτεχνείο πάλεψε για να τσακίσει όχι μόνο την Χούντα αλλά και τις αιτίες που γεννούν τις χούντες. Πάλεψαν όχι για να αλλάξουμε αφεντικά, αλλά για να πάρουμε τις δικές μας τύχες στα χέρια μας, και θα τις πάρουμε

· Ο νεος εργαζομενος θα αλλαζει 6-7 δουλειές στη ζωή του χωρις κανένα εργασιακό δικαίωμα, θα καθηλώνεται σε μισθούς πείνας και θα διαπραγματεύεται ατομικά με τον εργοδότη του τους όρους εργασίας ξεκομμένος από τον δρόμο των συλλογικών διεκδικήσεων.

· Εισάγονται διασπάσεις-ειδικεύσεις-κατατμήσεις και η λειτουργία των ιδρυμάτων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Τα πτυχία απαξιώνονται. Η παιδεία γίνεται εμπόρευμα.

· Το άσυλο που κατακτήθηκε με αγώνες τίθεται υπό αμφισβήτηση και επιχειρείται η κατάργηση του. Ποινικοποιείται δηλαδή οποιαδήποτε μορφή αντίστασης.

ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Πολιτιστικά

Οι εστίες αποτελούν, από τη στιγμή της δημιουργίας τους, δείγματα νίκης του εργατικού-φοιτητικού κινήματος στα πλαίσια της δωρεάν παιδείας. Είναι ένας κοινωνικός χώρος όπου οι φοιτητές μπορούμε να συμβιώνουμε και να αναπτύσσουμε συνδικαλιστική δράση. Ένας χώρος ελέυθερης διακίνησης ιδεών όπου εκφραζόμαστε κάνοντας την ίδια την καθημερινότητά μας πιο ενδιαφέρουσα και δημιούργική. Αυτό προϋποθέτει την ύπαρξη πολιτιστικών-αθλητικών τμημάτων. Τόσο η ύπαρξη τους όσο και η συμμετοχή μας σε αυτά συμβάλλει στην κοινωνικοποίηση αλλά και στην ψυχαγωγία μας, ενισχύοντας τη ζωντάνια του χώρου.

Η Φ.Ε.Π.Α. είναι η εστία με τα περισσότερα πολιτιστικά και αθλητικά τμήματα (θετρικό, χορευτικό, μουσικό κ.α.) πανελλαδικά. Η δημιουργία τους βέβαια δεν ήταν αποτέλεσμα καμίας «καλής θέλησης», κάποιου κοινωνικού φορέα διαχείρησης (π.χ. Ε.Ι.Ν.) αλλά της ίδιας της προσπάθειας των φοιτητών-οικοτρόφων.

Τα τελευταία χρόνια όμως η χρηματοδότησή τους ακολουθεί καθοδική πορεία με αποκορύφωμα τη φετινή χρονιά, όταν με σχετική απόφαση του γενικόυ διευθυντή του Ε.Ι.Ν., κ. Αντωνάκου, τα πολιτιστικά τμήματα δε θα υποστηριχθούν οικονομικά από το Ε.Ι.Ν. Αντίθετα, τα κονδύλια θα αντλούνται από το ταμείο εφορείας το οποίο διαμορφώνεται από τα ενοίκια που καταβάλλουν οι οικότροφοι.

Στην εστία μας ύστερα από αποφάσεις γενικών συνελεύσεων, από το ’84 μεχρι σήμερα, των οικοτρόφων στα πλαίσια της δωρεάν σίτισης-στέγασης δεν θα καταβάλεται χρηματική εγγύηση ή ενοίκιο. Ως εκ τούτου το υπόλοιπο του ταμείου εφορείας ισούται με το μηδέν.

Επομένως γίνεται κατανοητό ότι η πρόταση αυτή τίθεται πλέον εκβιαστικά απέναντι μας, αφού μας αξαναγκάζει να μπούμε σ’ ένα επίπλαστο δίλλημα μεταξύ καταβολής ενοικίου και λειτουργίας των πολιτιστικών.

Παρόμοιες κινήσεις έχουν εμποδιστεί και στο παρελθόν με αποφάσεις γενικών συνελεύσεων με τη λογική ότι οποιαδήποτε καταβολή ενοικίου, έστω και συμβολική, είναι κατ’ αρχάς επικίνδυνη όσον αφορά τη δωρεάν διαμονή μας μέσα στην εστία αφού το συμβολικό ποσό των 5€ μπορεί να αυξάνεται κάθε φορά με διαφορετικές δικαιολογίες π.χ. πληθωρισμός, αύξηση τιμής πετρελαίου κλπ.

Ο τρόπος που το Ε.Ι.Ν. αντιλαμβάνεται ανέκαθεν τη λειτουργία των πολιτιστικών είναι πολύ συγκεκριμένος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού είναι η εστία του Ηρακλείου. Εκεί οι φοιτητές που συμμετέχουν στα πολιτιστικά-αθλητικά έχουν ένα bonus προτεραίοτητας εισδοχής για όταν ξανακαταθέσουν τις αιτήσεις τους, πράγμα που γίνεται με την έναρξη κάθε ακαδημαϊκού έτους. Με αυτήν την έννοια το Ε.Ι.Ν. δεν αντιλαμβάνεται τα πολιτιστικά ως τρόπο «παραγωγής πολιτισμού» και μέσο κοινωνικοποίησης των οικοτρόφων αλλά ως κάτι το ανταποδοτικό και καταναγκαστικό εγκαθιστώντας έτσι συγκεκριμένες λογικές.

Απέναντι σ’ αυτούς που μας εκβιάζουν, επιβάλλουν διαστρεβλωμένες λογικές και μας εμποδίζουν να εκφράσουμε την κοινωνικότητα και τη δημιουργικότητα μας στερώντας μας ακόμα κι έναν κατάλληλο χώρο για την διεξαγωγή των πολιτισικών εμείς οφείλουμε να απαντήσουμε και να διεκδικήσουμε συλλογικά αυτά που δικαιούμαστε!